Nie jesteśmy synami nocy ani ciemności. Przeto nie śpijmy, jak inni – 1 Tes. 5:5,6.
Jako uczeń Pana, jako uczeń w szkole Chrystusowej, chrześcijanin przygotowywany jest do stanowiska w tysiącletnim Królestwie – do udziału w jego cudownych błogosławieństwach i nagrodach. Dostrzegamy zatem konieczność częstych napomnień Pisma Świętego, by lud Pana czuwał – by nie był z tych, którzy śpią, którzy są bezczynni i którzy są przeciążeni troskami obecnego życia, lecz by żarliwym duchem służył Panu. Jego służbą dla Pana jest przede wszystkim doprowadzenie siebie do jak największej harmonii z wolą Pana oraz do jak najbliższego podobieństwa do Boskiego wzoru; a po drugie – pomaganie innym powołanym na tej samej wąskiej drodze, poprzez nauczanie i dawanie dobrego przykładu.
W symbolach Pisma Świętego noc przedstawia grzech, a ciemność – błąd, w których znajduje się biedny rodzaj ludzki, manipulowany przez szatana. Podczas tej nocy świeci światło Pana i niektórzy, w odróżnieniu od świata, zostali obudzeni. Widząc promienie tego światła i postępując za nimi, są prowadzeni do sprawiedliwości i prawdy. Oni, lud Boży, nieustannie zwracają uwagę na to światło i w nim postępują.
