Bądź przykładem wiernych w mowie, w postępowaniu, w miłości, w duchu, w wierze, w czystości – 1 Tym. 4:12.
Każdy chrześcijanin powinien starać się być wzorem godnym naśladowania – wzorem usilnych, szczerych wysiłków naśladowania Chrystusa w codziennym życiu i aktywnej gorliwości w Jego służbie. Nie możemy spodziewać się, że w obecnym życiu staniemy się wzorami doskonałości, najwyższej chwały moralnej i piękna świętości. Taki wzór mamy tylko w Chrystusie, naszym Panu. Nie w takim też sensie Paweł powiedział: naśladujcie mnie lub naśladujcie nas, lecz swoją myśl ujął następująco: „Bądźcie naśladowcami moimi, jakom i ja Chrystusowy” (1 Kor. 11:1). Apostoł był wspaniałym przykładem szczerych wysiłków osiągnięcia doskonałości, lecz nie tej najwyższej, która była tylko w Chrystusie. Przykładem dla nas powinna być właśnie jego gorliwość i wielka pilność w naśladowaniu Chrystusa i pełnieniu Jego woli.
Ci, którzy zajmują wybitne stanowiska jako nauczyciele w Kościele, mają podwójną potrzebę podobieństwa Chrystusowego. Po pierwsze, aby swoje powołanie i wybór uczynić pewnym; po drugie, by swoim przykładem pomagać innym w rozwijaniu podobieństwa Chrystusowego. Ich wpływ na tych, którzy ich miłują oraz im ufają, jest wielki, a wzmocnienie tego wpływu charakterem podobnym do Chrystusowego okaże się pomocne dla tych, których nauczają.
Równoległe cytaty:
Tyt. 2:7; 1 Piotra 2:21; 5:3; 3 Moj. 18:2,3; 2 Kron. 30:7; Przyp. 22:24,25; Mat. 23:1-3; Jana 13:15; 1 Kor. 8:9-13; Filip. 2:5; 1 Tes. 1:6-8; Żyd. 13:7; Jak. 5:10,11; 1 Piotra 3:5,6; 1 Jana 2:6
