Synu mój, daj mi serce twoje, a oczy twoje niech strzegą dróg moich – Przyp. 23:26.
Serce i wola, w ten sposób oddane Bogu, starają się poznawać Boską wolę, zrozumieć Boski sposób myślenia i być mu posłuszne w słowie i czynie. W miarę osiągania takiego stanu nowego umysłu rozpoczyna się nowość życia pod każdym względem – w zakresie ambicji, nadziei, uczuć i wysiłków. To właśnie z tego powodu Boska wola i plan są objawione wierzącym, by przez wzrastanie w jego znajomości, rozmyślanie o tych rzeczach oraz napełnianie umysłu Boskim planem i wolą przemieniający wpływ mógł rozciągnąć się na wszystkie dziedziny życia.
Bóg pragnie naszego umysłu, naszych uczuć i naszej woli. On chce naszego umysłu, by opróżnić go z grzesznych, błędnych, samolubnych i światowych myśli, a napełnić myślami sprawiedliwymi, prawdziwymi, pełnymi miłości, duchowymi. Nasz umysł, tak opróżniony i napełniony, może stać się naczyniem uświęconym, nadającym się do użycia przez Mistrza do błogosławienia nas samych oraz drugich. On chce naszych uczuć i naszej woli, aby oczyścić je z grzesznych, samolubnych, światowych oraz błędnych uczuć i zamiarów, a napełnić je uczuciami i zamiarami sprawiedliwymi, prawdziwymi, pełnymi miłości, duchowymi. Nasze serce, tak oczyszczone i napełnione, może stać się naczyniem uświęconym, nadającym się do użycia przez Mistrza do błogosławienia nas samych oraz drugich. Dlatego nasz tekst z miłością zachęca nas do oddania naszego serca i umysłu Bogu. Ten, kto w taki sposób oddaje siebie Bogu, otrzymuje błogosławieństwa w postaci ubogacenia serca i umysłu.
