Bóg wszelkiej łaski, który nas powołał do wiecznej chwały swojej w Chrystusie Jezusie, gdy trochę pocierpicie, ten niech was doskonałymi uczyni, utwierdzi, umocni i ugruntuje – 1 Piotra 5:10.

Ten upragniony stan doskonałej samokontroli i zdolności przeciwstawienia się złu, dowiedzionej wiary, cierpliwości i cnoty, trwałego, stałego odpoczynku w Chrystusie oraz nadziei dzięki Jego Słowu obietnicy – może być osiągnięty tylko poprzez znoszenie trudów przez dobrych żołnierzy Chrystusa. Tego stanu niewątpliwie doświadczał Apostoł, w miarę jak starzał się w służbie Mistrza. Oby stan ten był i naszym udziałem! Niech każdy mijający rok zastaje nas bliżej chwalebnego szczytu doskonałości!

Udział w przywileju powołania Wieku Ewangelii jest jednym z najcudowniejszych przejawów Boskiej łaski. Nic dziwnego, że realizacja tego powołania wymaga wierności w najbardziej krytycznych próbach, którym towarzyszą cierpienia. Te cierpienia dokonują trzech rzeczy w rozwoju naszego nowego serca, umysłu i woli: wzmacniają nas we właściwej postawie wobec zła – w dobrych uczuciach, łaskach i wiedzy; równoważą różne elementy i zalety chrześcijańskiego charakteru; a ostatecznie je doskonalą, krystalizują. Tego wszystkiego dokonuje Pan przez moc Boskiego Ducha, Słowo i opatrzność.

Równoległe cytaty: 1 Kor. 1:9; 1 Tym. 6:12; Ps. 30:6; Iz. 54:8; Mat. 5:12; Rzym. 8:18,37; 1 Piotra 1:6; Efez. 3:16; 6:10-17; Kol. 1:11; 2 Tym. 2:1; 2 Tes. 2:17; 3:3; 1 Tes. 3:12,13; Jak. 5:8; 2 Piotra 1:12; Rzym. 8:29; Łuk. 6:40; Efez. 4:12; Żyd. 13:20,21

Pieśni: 105, 305, 266, 272, 78, 201, 230
Wiersze brzasku: (303) Niezbędna siła.
Lektura uzupełniająca: R-1806

Pytania: Co ten tekst oznaczał dla mnie w tym tygodniu? Jak? Z jakimi wynikami?