Chodźmy uczciwie jak za dnia – Rzym. 13:13.

Każdy powinien dbać o to, by być uczciwym – nie tylko w kwestiach finansowych, lecz także w postępowaniu z bliźnimi, w traktowaniu braci, a przede wszystkim, uczciwym w swych wyznaniach odnoszących się do Boga i wiary. Tego właśnie dotyczy próba. Ci, którzy bardziej miłują przychylność ludzi niż przychylność Boga oraz nieuczciwie chcą wyznawać i podtrzymywać kłamstwo, zostaną oddani na pastwę swego kłamstwa, będą niweczyć swe wieczne dobro i okażą się niezdatnymi do Królestwa, bez względu na to, do czego mogą się ostatecznie nadawać.

Lud Boży powinien żyć uczciwie. Jego postępowanie powinno być żywym wyrazem i ilustracją sprawiedliwości. W prawości serca powinien oddawać wszystkim to, co im się należy. Powinien zawsze tak postępować, aby – widziany przez innych – nigdy nie musiał się wstydzić. Powinien postępować uczciwie, jak w dniu Tysiąclecia – jak gdyby był widziany przez Boga i wszystkich ludzi.

Równoległe cytaty: Filip. 4:8; Kol. 1:12,13; PnP 2:7,17; 1 Kor. 13:12; Obj. 22:5; 1 Piotra 2:12; 2 Piotra 3:11,12; 2 Kor. 6:7; Efez. 6:13-18; 1 Piotra 4:7,8; 1 Tes. 5:4-8; Jana 9:4

Pieśni: 164, 307, 13, 192, 114, 277, 58
Wiersze brzasku: (111) Bądź wola twoja.
Lektura uzupełniająca: R-5097

Pytania: Czy w tym tygodniu postępowałem(am) tak, jak czyniłbym(abym) to w Królestwie? W jakich okolicznościach? Co było w tym pomocą, a co przeszkodą? Co z tego wynikło?