Jeśli cierpicie dla sprawiedliwości, błogosławieni jesteście – 1 Piotra 3:14.

Tylko wtedy, gdy jesteśmy znienawidzeni z powodu lojalności wobec prawdy (pośrednio lub bezpośrednio), możemy mieć z tego satysfakcję lub uważać, że cierpimy dla sprawiedliwości. Jak wykazuje Apostoł, niektórzy cierpią jako czyniciele zła, jako wtrącający się w sprawy innych ludzi lub z powodu niedelikatności, szorstkości czy nieumiarkowania, przed którymi przestrzega Słowo Pana. Naszym obowiązkiem jest nie tylko badanie woli Pana, lecz także staranne rozważanie okoliczności i otaczających nas warunków oraz dążenie do wypracowania w życiu tak wyważonego sposobu postępowania, by po pierwsze, miał on Boską aprobatę, a po drugie, sprawiał drugim jak najmniej kłopotu, niewygody i niezadowolenia. Wówczas powinniśmy z zaufaniem polegać na nadzorującej mądrości i opatrzności Pana.

Cierpieć dla sprawiedliwości znaczy sprowadzać na siebie zło z powodu gorliwości w pozostawaniu umarłym dla siebie i świata, a żywym dla Boga, w czuwaniu, modlitwie, studiowaniu i głoszeniu Słowa Bożego, a także w rozwijaniu charakteru w harmonii z nim. Zaprawdę szczęśliwi są ci, którzy tak postępują, ponieważ mają społeczność z Ojcem, Synem i świętymi, posiadają Bożego Ducha, Słowo i opatrzności oraz cieszą się chwalebną nadzieją udziału z Chrystusem w Królestwie. Naprawdę wszystko należy do nich!

Równoległe cytaty: Mat. 5:10-12; Jak. 1:2,12; 5:10; 1 Piotra 2:19-21; 4:12-19; Dz.Ap. 9:16; Rzym. 8:17,18,23; 1 Kor. 4:12,13; 2 Kor. 1:5-7; 4:16-18; Filip. 1:29; 3:10; Kol. 1:24; 2 Tes. 1:4,5; 2 Tym. 2:12

Pieśni: 326, 325, 93, 272, 299, 322, 179
Wiersze brzasku: 188
Lektura uzupełniająca: R-5544

Pytania: Czy cierpiałem(am) dla sprawiedliwości? Jak? Co mi w tym pomagało lub przeszkadzało? Z jakimi wynikami?