Takiego bądźcie usposobienia, jakie było w Chrystusie Jezusie – Filip. 2:5.

Posiadanie usposobienia Chrystusa jest stanem, o który powinno się zabiegać. Usposobienie to pokornie i wiernie poddaje się woli Bożej, wyrażonej w Jego wielkim planie Wieków; z powodu rozumnej oceny celów, do których zmierza Bóg, poświęca ono całą swoją energię na pełnienie Jego woli. Jeśli jesteśmy napełnieni tym samym duchem, który był w Chrystusie Jezusie, tak jak On będziemy mieli pragnienie, by w miarę możliwości uwolnić się od wikłania w ziemskie sprawy oraz by mieć jak najwięcej czasu na służbę dla Pana, a następnie by tej służbie poświęcić całą energię, zdolności i wysiłki.

Usposobienie, które było w Chrystusie Jezusie, skłoniło Go do dobrowolnej rezygnacji z przedludzkiej natury i do samoofiary, aż do haniebnej śmierci na krzyżu, by w ten sposób uwielbić Boga. Takie usposobienie z pewnością jest odpowiednią postawą każdego, kto w najwyższym stopniu miłuje Boga. Tak jak najwyższa miłość do siebie prowadzi do samowywyższenia, tak najwyższa miłość do Boga prowadzi do samoponiżenia, aby Bóg był wywyższony; i tak jak ktoś uniża się pod mocną ręką Boga, tak Pan wywyższy Go w słusznym czasie.

Równoległe cytaty: Iz. 53; Mat. 11:29; 20:26,27; 23:12; Jana 13:14,15; Rzym. 15:3; 2 Kor. 8:9; Filip. 2:7,8; 1 Piotra 2:21; Filip. 3:7-9; Żyd. 13:13; Przyp. 3:34; 15:33; 25:6,7; Iz. 57:15; 66:2; Jer. 45:5; Łuk. 22:24-27; Jak. 4:6,10; 1 Piotra 5:3,5,6

Pieśni: 322, 167, 168, 144, 4, 134, 229
Wiersze brzasku: (73) Pozwólmy jedynie.
Lektura uzupełniająca: R-3069 | R-4928

Pytania: Czy w tym tygodniu uniżałem(am) się dla sprawy Pana? Jak? W jakich okolicznościach? Z jakimi wynikami?