Światłości [prawdy] nasiano sprawiedliwemu, a radości [z prawdy] tym, którzy są prawego serca – Ps. 97:11.

Prawdziwe dzieci Boże miłują prawdę, ponieważ są przez nią pociągane. Gdy stykają się z prawdą, dostrzegają jej wartość, cenią ją i rozmyślają o niej. Stwierdzają, że prawda jest taka jak Bóg: jest manifestacją Jego wspaniałej dobroci oraz odbiciem Jego miłującego, życzliwego, mądrego i sprawiedliwego charakteru. Dlatego miłują prawdę i Boga, który ją dał; pielęgnują ją w sercu i stale pilnie studiują. Gdy w nią wnikają i podziwiają całą jej symetrię i piękno, coraz bardziej starają się dostosowywać swoje charaktery do tego samego wzoru piękna, a słowem i postępowaniem także polecać ją drugim, by i oni mogli być przez nią błogosławieni.

Jak naturalne światło oświeca drogę naturalnemu oku, tak prawda oświeca drogę oczom naszego zrozumienia. Bogu upodobało się otwierać oczy zrozumienia tylko u tych, których serce odczuwa sympatię do zasad sprawiedliwości. Innym prawda przyniosłaby szkodę. Prawda jest błogosławieństwem dla sprawiedliwych, a sprawiedliwi są przez nią błogosławieństwem dla drugich; dlatego jej błogosławieństwa napełniają ich serce radością.

Równoległe cytaty: Dan. 2:28; Am. 3:7; Rzym. 16:25,26; Jana 15:15; Ps. 29:9,11; Przyp. 3:32; Mat. 11:25; 24:45-47; Łuk. 8:10; 12:42-44; Obj. 19:9,10; 22:8,9,16

Pieśni: 22, 296, 260, 238, 46, 97, 300
Wiersze brzasku: (50) Ufaj Mu bardziej.
Lektura uzupełniająca: R-1949 | R-4444

Pytania: Jakie warunki spełniłem(am), by otrzymać prawdę? Co mi w tym pomagało lub przeszkadzało?