Z obfitości serca usta mówią. Dobry człowiek z dobrego skarbu serca wynosi rzeczy dobre, a zły człowiek ze złego skarbu wynosi rzeczy złe – Mat. 12:34,35.

Przedmiotem naszej głównej troski powinno być serce – to, by jego uczucia i usposobienie były całkowicie pod kontrolą Boskiej łaski, by panowała w nim każda zasada prawdy i sprawiedliwości, a sprawiedliwość, miłosierdzie, życzliwość, braterska uprzejmość, miłość, wiara, cichość, powściągliwość, najwyższa cześć dla Boga i Chrystusa oraz gorąca miłość do piękna świętości były mocno utwierdzone jako zasady rządzące naszym życiem. Jeśli te zasady będą niewzruszone, utrwalone w sercu, wtedy usta, czerpiąc z dobrego skarbca serca, będą wypowiadać słowa prawdy, powagi, mądrości i łaski.

Serce jest źródłem naszych słów i czynów; dlatego jakimi są słowa i czyny jednostki, takim jest jej serce. Dobre serce przepełnione jest dobrymi słowami i uczynkami; złe serce – złymi słowami i uczynkami. Jak niezbędne jest zatem utrzymywanie serca w czystości! Dla wszystkich naśladowców Pana niewątpliwie stosowne jest napomnienie: „Nad wszystko, czego ludzie strzegą, strzeż serca twego; bo z niego żywot pochodzi” (Przyp. 4:23).

Równoległe cytaty: Łuk. 6:45; Ps. 37:30; Przyp. 10:20; 12:6,17-19; 15:4,23; 5 Moj. 5:29; 6:5,6; 1 Sam. 16:7; 1 Kron. 28:9; 2 Kron. 12:14; Ps. 51:12; Jer. 17:9,10; Mat. 5:8; 12:33,36,37; 15:18-20; 23:26; Żyd. 3:8

Pieśni: 116, 44, 130, 125, 136, 49, 154
Wiersze brzasku: (139) Nie szczędź uprzejmych słów.
Lektura uzupełniająca: R-1937 | R-3746 c

Pytania: Jakie były w tym tygodniu moje doświadczenia związane z myślą tego tekstu? W jaki sposób tekst ten okazał się prawdziwy w doświadczeniach tego tygodnia? Jakie były wyniki?