Bądźcie napełnieni Duchem – Efez. 5:18.

Miara naszego „napełnienia” się będzie odpowiadała mierze naszego opróżnienia się z ducha samowoli, a napełnienia się duchem wiary i posłuszeństwa. Chociaż posłuszeństwo musi być widoczne w codziennym życiu, w Swoim poświęconym ludzie Pan przede wszystkim ceni posłuszeństwo intencji, woli i serca. Dlatego jednostki, których serca są całkowicie lojalne wobec Pana, mogą się Jemu podobać, choć wcale nie muszą podobać się wszystkim, z którymi wchodzą w kontakt; natomiast inni, wysoce cenieni przez ludzi z powodu zewnętrznej moralności, mogą być „obrzydliwością” w oczach Boga z uwagi na oziębłość i nieuczciwość serca. Ten, kto posiada nową nadzieję i nowego ducha, będzie starał się oczyszczać nie tylko w myślach, lecz również w słowach i uczynkach oraz we wszystkich sprawach – wewnątrz i na zewnątrz.

Bycie napełnionym duchem oznacza bycie zdominowanym, jako uczniowie Chrystusa, przez pierwszorzędne łaski, harmonijnie dostosowane do siebie nawzajem. Uzyskanie takiego napełnienia oznacza wierne korzystanie z Ducha, Słowa i opatrzności Boga. Trwanie w stanie takiego napełnienia prowadzi nie tylko do krystalizacji charakteru podobnego do Chrystusowego, lecz także przystosowania do Królestwa z Nim. Z takim napełnieniem Duchem związana jest obietnica życia obecnego i przyszłego.

Równoległe cytaty: Mar. 13:11; Łuk. 11:13; Jana 3:34; 7:38,39; 14:16, 17,26; Dz.Ap. 4:8,31; 5:32; 6:5; 9:31; 11:24; 13:52; Rzym. 5:3-5; 8:1-16; 1 Kor. 2:4,10-14; 3:16; 2 Kor. 3:3,6,17,18; Gal. 5:16,17,22,25

Pieśni: 198, 90, 91, 95, 128, 1, 201
Wiersze brzasku: 142
Lektura uzupełniająca: R-5912

Pytania: Czy w tym tygodniu byłem(am) napełniany(a) Duchem? Jak to się odbywało? Co mi w tym pomagało lub przeszkadzało? Jakie były wyniki?