Ojcze, w ręce twoje polecam [deponuję] ducha mojego – Łuk. 23:46.

Nasz drogi Zbawiciel z pełną ufnością zwrócił się do Ojca i pełen wiary oznajmił, że całe swoje życie i błogie nadzieje na przyszłość powierza miłości i mocy Ojca, by otrzymać je zgodnie z Jego planem i Słowem. Podobnie my, jako naśladowcy Mistrza, powinniśmy spoglądać w przyszłość z wiarą, a w godzinie śmierci wszystkie swoje sprawy powierzyć Temu, który okazał nam miłość nie tylko w daniu Swego Syna jako naszego Zbawiciela, ale także w opatrznościowej opiece w naszej całej podróży, a także w wielkich i kosztownych obietnicach, idących przed nami i dających nam siłę, pociechę i zapewnienie.

Chociaż na kilka chwil przed śmiercią nasz Pan poczuł się opuszczony przez Boga, w momencie samej śmierci odzyskał świadomość Boskiej łaski i dlatego zwrócił się do Niego jako do Ojca. Jego ufność w Boską łaskę była tak zupełna, że bez cienia wątpliwości powierzył mocy Ojca Swoje nadzieje na przyszłe istnienie, mając całkowitą pewność, że Ojciec przywróci Go do życia. Dosłowny przekład wskazuje, że dla korzyści drugich zdeponował On także u Ojca Swoje ludzkie prawa życiowe i Swoje prawo do ludzkiego życia.

Równoległe cytaty: 1 Kron. 5:20; 2 Kron. 33:12,13; Ijoba 1:20,21; 2:9; Ps. 22:2-22; 31:6; 89:27; Iz. 53; Mat. 26:39; Jana 8:11; Dz.Ap. 7:59,60; 21:14; 1 Piotra 2:21-24; Filip. 2:8; Żyd. 2:9,14; 12:3,4; 1 Piotra 4:12-14,19; 2 Tym. 4:6

Pieśni: 5, 15, 132, 187, 168, 190, 246
Wiersze brzasku: (181) On zna.
Lektura uzupełniająca: R-5621

Pytania: Jakie znaczenie w tym tygodniu miała dla mnie zdeponowana zasługa Chrystusa? Jak w tym tygodniu wpływała na mnie Jego ufność w Boga? Jakie błogosławieństwa wypłynęły z tego dla mnie, a przeze mnie dla drugich?