Ilu nas więc jest doskonałych, wszyscy tak myślmy; a jeśli o czymś inaczej myślicie, i to wam Bóg objawi. Tylko trwajmy w tym, co już osiągnęliśmy – Filip. 3:15,16.

Niezbędnym jest, aby ci, którzy osiągnęli metę doskonałej miłości, pozostawali aktywnie zaangażowani w służbie Pana, kładąc życie dla braci. Tacy muszą stać nie tylko jako przedstawiciele Boga i zasad sprawiedliwości, lecz także jako przedstawiciele mocnych w Panu i w sile Jego mocy oraz w wierze w Jego Słowo – gotowi, chętni i skuteczni w zachęcaniu pozostałych biegnących w zawodach, aby i oni podobnie mogli osiągnąć tę „metę”.

Przeszłe osiągnięcia w zakresie charakteru stanowią podstawę do obecnego rozwoju i obietnicę przyszłego. Wierne używanie tego, co już osiągnęliśmy, będzie prowadziło do dalszego wzrostu. Takie są szczere odczucia tych, których serce jest zupełnie ugruntowane w Bogu. Niezależnie od ich braków na polu służby, wiedzy czy łaski, Bóg uzna takie usposobienie za odpowiednie do dalszego błogosławienia wzrostem w służbie, wiedzy i łasce, którym obdarzy ich we właściwym czasie.

Równoległe cytaty: Ijoba 1:1; Ps. 37:37; Mat. 5:48; 19:21; 1 Kor. 2:6; 14:20; 2 Kor. 13:11; Efez. 4:11-13; Kol. 4:12; Żyd. 5:14; 1 Piotra 5:10; Gal. 5:10; Rzym. 12:16; 15:5; Filip. 2:2; 4:2; Gal. 6:16

Pieśni: 267, 1, 20, 23, 95, 170, 315
Wiersze brzasku: (304) Wczesne ćwiczenie.
Lektura uzupełniająca: R-2753 | R-4188

Pytania: Czy w tym tygodniu próbowałem(am) praktykować sugestie powyższego tekstu? Z jakimi wynikami?