Kielich błogosławienia, który błogosławimy, czyż nie jest społecznością krwi Chrystusowej? Chleb, który łamiemy, czyż nie jest społecznością ciała Chrystusowego? Albowiem jednym chlebem, jednym ciałem wielu nas jest – 1 Kor. 10:16,17.

Jeden jest kielich, chociaż zawarty w nim sok pochodzi z wielu gron; podobnie jeden jest chleb, chociaż składa się z wielu ziaren. Jeśli ziarna mają stać się chlebem dla drugich, nie mogą zachować swojej indywidualności i własnego życia; podobnie grona nie mogą pozostać gronami, jeśli mają stać się życiodajnym napojem. Dostrzegamy więc piękno stwierdzenia Apostoła, iż członkowie ludu Pana są uczestnikami jednego chleba i jednego kielicha. Nie ma innego sposobu osiągnięcia nowej natury, jak przez przyjęcie Pańskiego zaproszenia do picia z Jego kielicha, łamania nas z Nim jako członków jednego chleba, pogrzebania z Nim przez chrzest w Jego śmierć, a tym samym zyskania z Nim chwały, czci i nieśmiertelności zmartwychwstania.

Chociaż główną myślą symbolizowaną w Wieczerzy Pańskiej jest usprawiedliwienie, drugorzędną jest poświęcenie. Z tego punktu widzenia kielich napełniany dla nas przez Ojca symbolizuje cierpienia związane z procesem ofiarniczego umierania, a chleb przedstawia człowieczeństwo Kościoła składane w ofierze na śmierć. W Pamiątce Wieczerzy pokazana jest zatem śmierć Kościoła i Jezusa.

Równoległe cytaty: 2 Moj. 12:3-14,18,21-28; Mat. 26:26-28; Mar. 14:22-25; 10:35-39; Łuk. 12:50; Jana 18:11; 1 Kor. 11:23-34; Łuk. 22:19,20; Rzym. 6:1-11; 8:10,17; 12:1; 1 Kor. 15:29-34; 2 Kor. 1:5; 4:8; Gal. 2:20; Filip. 3:10; Kol. 1:24; 2 Tym. 2:10-12; 1 Piotra 2:19-24; 3:17,18; 4:13-19; Kol. 1:27; 1 Kor. 12:12,13; Żyd. 3:1; 7:26,27; 1 Piotra 2:5,9; Żyd. 10:4-10; 13:10-14; 9:13-23

Pieśni: 122, 276, 160, 191, 281, 31, 322
Wiersze brzasku: (46) Jeden bochen chleba.
Lektura uzupełniająca: R-2771 | R-5341

Pytania: Czy w tym tygodniu współuczestniczyłem(am) z Panem i braćmi w cierpieniach? W jaki sposób? W jakich okolicznościach? Co mi w tym pomagało lub przeszkadzało? Z jakimi wynikami?