Przeto i my, mając około siebie tak wielki obłok świadków, złożywszy z siebie wszelki ciężar i grzech, który nas osacza, biegnijmy wytrwale w wyścigu, który jest przed nami – Żyd. 12:1.

Wy, którzy dostrzegacie nagrodę Jehowy dla powołanych i usiłujecie biec do celu, „przepaszcie biodra umysłu waszego”, wzmocnijcie i utwierdźcie wasze wysiłki i cele, odnówcie zdecydowanie, podwójcie pilność, odrzućcie ciężary niepotrzebnych doczesnych trosk, pomnóżcie gorliwość oraz, jak zaleca Apostoł, biegnijcie wytrwale w wyścigu, który jest przed wami. Biegnijcie nie jak ktoś, kto jedynie wymachuje nogami i rękami, ale jak ktoś, kto dąży do celu, oraz jest w pełni zdecydowany uczynić swoje powołanie i wybór pewnym.

Wzniosły przykład Starożytnych Godnych, którzy otaczają nas tak jak typ otacza swój antytyp, świadczy o Boskiej wierności wobec lojalnych oraz napomina do odrzucenia osaczających nas grzechów i błędów, jak również ciężarów samolubstwa i światowości, które przeszkadzają nam w biegu po nagrodę. Tak uwolnieni, możemy tym łatwiej trwać w biegu w celu osiągnięcia i zachowania podobieństwa Chrystusowego.

Równoległe cytaty: Żyd. 11:2-40; Jak. 5:10,11; Ps. 19:13,14; 2 Kor. 7:1; Kol. 3:8; 1 Piotra 2:1; Filip. 3:13,14; 1 Kor. 9:24,26; Żyd. 6:1; Łuk. 21:19; Żyd. 10:36; Jak. 1:4; 5:7

Pieśni: 20, 200, 136, 95, 221, 78, 145
Wiersze brzasku: (32) Boskie powołanie.
Lektura uzupełniająca: R-5318

Pytania: Co w tym tygodniu uczyniłem(am) z moimi „ciężarami”, osaczającymi grzechami i biegiem po nagrodę? Jakimi były moje pobudki, pomoce, przeszkody i wyniki?