Namaszczasz oliwą głowę moją, kielich mój przelewa się – Ps. 23:5.

W pełni napełniony, przelewający się kielich, ma podwójne znaczenie. Jest to kielich radości i kielich smutku, a w obu przypadkach przelewa się. Ktokolwiek chciałby uczestniczyć w radościach Pana, musi także uczestniczyć w Jego kielichu cierpień. Jeśli chcemy z Nim panować, musimy z Nim cierpieć. Obecne cierpienia traktujemy jednak jako niegodne porównania z chwałą, która będzie w nas objawiona. Jesteśmy więc w stanie radować się w utrapieniach, tak by podobnie do przelewających się utrapień, przelewały się też radości. Wraz z Apostołem możemy powiedzieć: Radujcie się, znowu mówię, radujcie się!

Głowa Kościoła, nasz Pan Jezus Chrystus, została namaszczona Duchem Świętym bez miary, a namaszczenie to spływa w dół po Ciele. Doświadczenia przewidziane przez Boga dla tej klasy są przelewającym się kielichem, obfitującym w błogosławieństwa od Pana – zarówno w jego smutkach, jak i radościach. Jak należałoby się spodziewać, wyżyny radości przewyższają głębiny smutku.

Równoległe cytaty: Ps. 45:8,9; 92:11; Iz. 61:1-3; Mat. 3:16; Dz.Ap. 10:38; Jana 14:16,17,26; 15:26; 16:7; 15:11; 16:20-24,33; 17:13; Dz.Ap. 13:52; Rzym. 14:17; 15:13; 2 Kor. 12:10; Żyd. 10:34; Jak. 1:2; 1 Piotra 4:13; 2 Kor. 1:8,9; 4:7-12,16-18; 6:4-10; 11:23-30; Żyd. 12:6-9; 1 Piotra 5:9

Pieśni: 299, 96, 139, 90, 92, 222, 273
Wiersze brzasku: (14) Tylko Jezus.
Lektura uzupełniająca: R-3268 | R-5653

Pytania: Jakie były w tym tygodniu doświadczenia związane z tym tekstem? Jak zostały przyjęte? Co mi w nich pomagało lub przeszkadzało? Jaki był ich skutek?